Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Streszczenia, opracowania lektur

Do Kajetana Koźmiana

Zygmunt Krasiński


Czemu, mistrzu, masz siwiznę
Stokroć młodszą mej młodoci?
- Boś za młodu miał ojczyznę,
A ja tylko proch jej kości.

Czemu, mistrzu, dotąd tleje
Żar ci w piersiach niezrównany?
- Boś za młodu znał nadzieję,
A ja tylko zwątpień rany.

Z grobuś nieraz wyjrzał w górę,
Czuł już dreszcze zmartwychwstania
Jam wciąż patrzał tylko w chmurę,
Która Boga mi przesłania.

Młodość, mistrzu, jest rzeźbiarką,
Co wykuwa żywot cały;
Choć przeminie sama szparko,
Cios jej dłuta wiecznotrwały.

Więc już zwiądłem - gdyś ty dzielmy,
Gdys żyw jeszcze, mrę nikczemnie -
I nie będę nieśmiertelny -
Ach! szczęśliwszyś ty ode mnie!



Drukuj  Wersja do druku     Wylij  Wyślij znajomemu


Komentarze
artykuł / utwór: Do Kajetana Koźmiana




Dodaj komentarz


Imię:
E-mail:
Tytuł:
Komentarz:
 






Menu:

Cytaty, sentencje

Linki:
Adam Mickiewicz
Adam Asnyk
Jan Kasprowicz
Ania z Zielonego Wzgórza
Nie-Boska komedia
Gloria victis



   





.:: top ::.
Copyright krasinski.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpracaautorzykontakt