Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Kampania rzymska! gdzie tak pusto - smętno!
Gdzie, jak nadgrobek starty czasów nogą,
W proch się rozpadło wszelkiej pychy piętno
I gruzy tylko stoją ponad drogą!
Kampania rzymska! to świat mej młodości!
Duch mój wzrósł w siłę tam, gdzie Tyber płynie!
Harfy sitrunami na natchnienia włości
Podbiłem sobie wiekową pustynię!
Nieraz dosiadłszy prędkiego rumaka,
Jak błyskawica, w trój złaman nad siodłem,
I lotem - lotem podobny do ptaka,
Tę, którą kocham, przez te smugi wiodłem!
- Przez globy koinno! - Tam, gdzie ufna skryta,
Pod kopytami siekały cmentarze!
My, dalej ginaijąc tętniące kopyta,
Ku bogom Manom odwracali twarze!
Jakżeż tam wzniosie i dobrze mi było!
Gdym rwał dla lubej jaśminy, rosnące
Nad grobem luidzi, i bogów mogiłą!
I w piersiach nosił jakby wrzące słońce
Na miejscu serca! - i, wieńczony kwieciem,
Marzył, że życie jest wiosen stuleciem!
Kampanio rzymska! - Tęcza przypomnienia
Twe stepy dla mnie w raj Boży zamienia!
Chciałbym przed śmiercią wrócić na twe niwy,
Gdziem tyle razy wołał: "Ja szczęśliwy!"
Raz jeszcze spojrzeć na te wielkie błonia,
Skądem w świat patrzał - jak król świata - z konia!
I żył możntejszy niźli ziemskie pany,
Bo w lat mych kwiecie, kochając, kochany!
Wersja do druku 
Wyślij znajomemu
Komentarze
artykuł / utwór: Kampania rzymska
Dodaj komentarz
Kampania rzymska
Zygmunt Krasiński
|
Gdzie, jak nadgrobek starty czasów nogą,
W proch się rozpadło wszelkiej pychy piętno
I gruzy tylko stoją ponad drogą!
Kampania rzymska! to świat mej młodości!
Duch mój wzrósł w siłę tam, gdzie Tyber płynie!
Harfy sitrunami na natchnienia włości
Podbiłem sobie wiekową pustynię!
Nieraz dosiadłszy prędkiego rumaka,
Jak błyskawica, w trój złaman nad siodłem,
I lotem - lotem podobny do ptaka,
Tę, którą kocham, przez te smugi wiodłem!
- Przez globy koinno! - Tam, gdzie ufna skryta,
Pod kopytami siekały cmentarze!
My, dalej ginaijąc tętniące kopyta,
Ku bogom Manom odwracali twarze!
Jakżeż tam wzniosie i dobrze mi było!
Gdym rwał dla lubej jaśminy, rosnące
Nad grobem luidzi, i bogów mogiłą!
I w piersiach nosił jakby wrzące słońce
Na miejscu serca! - i, wieńczony kwieciem,
Marzył, że życie jest wiosen stuleciem!
Kampanio rzymska! - Tęcza przypomnienia
Twe stepy dla mnie w raj Boży zamienia!
Chciałbym przed śmiercią wrócić na twe niwy,
Gdziem tyle razy wołał: "Ja szczęśliwy!"
Raz jeszcze spojrzeć na te wielkie błonia,
Skądem w świat patrzał - jak król świata - z konia!
I żył możntejszy niźli ziemskie pany,
Bo w lat mych kwiecie, kochając, kochany!
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór: Kampania rzymska
Dodaj komentarz
 Menu: Cytaty, sentencje Linki: Adam Mickiewicz Adam Asnyk Jan Kasprowicz Ania z Zielonego Wzgórza Nie-Boska komedia Gloria victis  |
.:: top ::.
Copyright krasinski.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt